Milou

Milou hebben wij vanaf pup in huis, maart 2016 mochten we haar ophalen en wat een cadeautje!

Ze is echt een schat en zeer rustig. Zo rustig dat we, met 4 maanden, naar de dierenarts zijn gegaan. Milou heeft een zusje, Molly, die ook bij ons in het dorp woont en wat een verschil tussen die twee! Daaraan merkten we ook dat er iets niet goed was met onze Milou. Na vele testen en bezoeken kwamen we erachter dat ze de ziekte van Addison heeft. Kort samengevat houdt dat in dat haar bijnieren niet functioneren en daarmee geen Aldosteron aan maakt. Miloutje krijgt nu elke dag tabletjes en ze is helemaal in haar element. Wel nog steeds rustig en schrikachtig voor onbekende dingen. Water houdt ze ook niet van, dus wij hebben denk ik de enige labrador die niet gaat zwemmen. Ook gaat ze vrijwillig echt het water niet in, dan krijgt ze natte poten en daar houdt ze niet van. Het heeft ook meet haar ziekte te maken. Ze heeft het snel koud en houdt echt van de warmte. We lachen er altijd om, want in de winter ligt ze echt bijna tegen de houtkachel aan met een wollen deken over haar heen. Heerlijk vindt ze dat. ’s Zomers ligt ze graag te bakken in de zon. Soms krijgt ze de geest en dan rent ze als een dolle stier door het weiland heen en krijgt ze echt een gekke uitdrukking in haar gezicht. Milou houdt echt van knuffelen. Het liefst zit ze op schoot en ze zoekt de beste plekjes uit op de bank. Als het baasje terug komt van een reis dan is ze niet bij hem weg te slaan en zitten ze samen op het beste plekje op de bank!